Rondje Haaksbergen

Zo noem ik het altijd als ik in de rijdende schuilhut, de auto, stap. Afgelopen zondag snel even buienradar kijken wat het weer zou gaan doen. En tot mijn verbazing doofden de buien allen bij de Duitse grens. Vielen Dank. Dus gauw op pad.



Heel vaak zie je niks tot weinig of ontdek je een plekje waar je in de toekomst wat mee kan. Als je maar een paar uurtjes hebt, zoals die avond, dan vertrouw je op de voor jou bekende plekken. Veel hoop had ik niet, want daar had ik de laatste tijd weinig gezien. Tot afgelopen zondagavond.



Roodborsttapuiten, rietgorsen, graspiepers, reeën, fazant met jongen, torenvalk. Klap op de vuurpijl was een steenuiltje op een plek waar ik hem niet verwachtte. Helaas ging dat mis, net op het moment dat ik wou afdrukken, ging ie er vandoor. Maar de plek zal ik zeker nog gaan bezoeken.



Al met al een vruchtbare avond. Toch maar vaker vlak voor slecht weer op pad gaan.